Czynnik zwrotny w bitwach Przypadek i głupota od troi do zatoki perskiej

Fascynująca książka pokazuje, jak przypadek i głupota decydowały o wyniku słynnych bitew i mniej znanych potyczek.
„Durschmied widział więcej wojen niż jakikolwiek dowódca.”
„NEW YORK TIMES”

Sercem wojny jest bitwa. Nie ma jednak żadnej żelaznej formuły, która pozwalałaby ją wygrać.
Wielkie, doskonale uzbrojone armie nieraz ponosiły klęski. O zwycięstwie nie zawsze rozstrzygała siła ognia, talent dowódcy czy odwaga żołnierzy. Los wielu bitew przesądziły czynniki nieprzewidywalne: inteligencja lub jej brak, nieoczekiwana brawura jednego człowieka, czyjaś niekompetencja, a czasem kaprys pogody. Przypadek. W terminologii militarnej zjawisko to ma swoją nazwę: czynnik zwrotny.
• Drewniany koń, Troja 1148 p.n.e.
• Bosonogi motłoch, Azincourt 25 października 1415
• Garść gwoździ, Waterloo 18 czerwca 1815
• Czwarty rozkaz, Bałakława 25 października 1854
• Policzek, Tannenberg 28 sierpnia 1914
• Tajemnica Sorgego, Moskwa 6 grudnia 1941
• Śmierć jednego człowieka, Wietnam 1968
• Czynnik Zero, Zatoka Perska 17 stycznia 1991