Dizzy Gillespie był prawdziwą duszą towarzystwa, wyjątkowo śmiałym, pełnym energii mężczyzną. Jego muzyka była doskonałym odzwierciedleniem tych cech: żywa, nowoczesna, daleka od kameralnych, dyskretnych kompozycji. Z trąbki, którą złamano mu na jednej z imprez, zdołał uczynić swój znak firmowy. Brzmienie zupełnie inne niż wcześniej zaintrygowało go. Zakupił więc nową, ale w tym samym kształcie. Nie była to zresztą jedyna taka przygoda w jego życiu. Jednym razem wyciągnięto go z płonącego hotelu, innym – wyrzucono z orkiestry za nieprzyzwoite żarty. Mimo iż niejeden artysta pozazdrościłby mu wyjątkowo ustabilizowanego życia prywatnego, muzycznie wszystko przypominało szaleńczy pęd. Jakby jego talent wyrywał się do przodu. Gillespie chciał wyjść poza krąg popularnego wówczas – a zbyt delikatnego dla niego – swingu. Zamierzał przełamywać utarte schematy jazzowe, wprowadzać nowatorskie brzmienia. Udało się mu to, wraz ze swoim zespołem stworzył nowy trend w jazzie zwany bebopem. Książeczka, której towarzyszy płyta, zawiera porywającą opowieść o życiu artysty oraz siedemnastą część historii jazzu wraz ze słowniczkiem pojęć. Wybraliśmy również i opisaliśmy pięć płyt z jego twórczości, które naszym zdaniem trzeba mieć. Dodatkowo wyszczególniono pozycje z dyskografii innych muzyków, które prawdopodobnie zachwycą nas, jeśli jesteśmy fanami brzmienia Gillespiego.