Autor w kolejnej swojej pracy z przekonaniem powtarza, że ustrój liberalny jest szczególnym i wyjątkowym wytworem kultury europejskiej. Opiera się na starej, wywodzącej się z czasów Hobbesa zasadzie modus vivendi. Liberalizm jest swoistego rodzaju teorią europejskiej praktyki opartej na zasadach tolerancji i wolności - nie sposób uznać, że jest to najdoskonalszy sposób życia. Każda z kultur tworzy przecież własne koncepcje dobra. Można natomiast bronić liberalnego ładu, bo odpowiada naszemu sposobowi życia, naszej kulturze.