Czerwony Tulipan to zespół czarodziejski, hipnotyzujący przepiękną i niezwykłą, poruszającą poezją. Niestroniący także od twórczości ocierającej się o kabaret. Ich twórczość jest niewątpliwie przykładem mistrzostwa osiągniętego „na uboczu”. Z dala od mód i trendów. Ich piosenki mają wyczuwalny puls i rzadki w dzisiejszej sztuce estradowej motyw melodyczny. To po prostu ładne piosenki. A jednak po nas coś zostanie to najbardziej ceniona płyta tego poetyckiego kwartetu. Dlaczego? To proste: słuchacz może znaleźć tu prawdziwie emocjonalno – tekstowe majstersztyki, takie, jak choć by „Mądrość… a ja jej nie rozumiem” czy „ Erotyk prosty” z tekstem Wojciecha Bellona. Są tu także dwa nieśmiertelne tulipanowe hity – „Grajek” i „Stukot kół”. To płyta ciepła i mądra zarazem. Płyta ta jest hołdem złożonym przez zespół, a w szczególności lidera tej formacji Stefana Brzozowskiego, dla swojego rodzinnego miasta. We wszystkich tekstach artyści przedstawiają nam swoje miasto przez pryzmat własnych przeżyć i doświadczeń. Czasem w bardzo dowcipny sposób – “W Olsztynie”, czasem nostalgicznie jak w “Idę przez miasto”. Płyta dla miłośników dobrej muzyki i poezji najwyższej próby.