Wśród zagadnień, będących współcześnie przedmiotem politycznego sporu, kwestie etyczne zajmują miejsce szczególne. Od sporów o aborcję i eutanazję począwszy, poprzez spory o finansowanie badań na komórkach macierzystych i in vitro, po spory o „małżeństwa jednopłciowe” czy wczesnoszkolną edukację seksualną, przez całą Europę przetacza się, narastająca z każdym rokiem, publiczna debata. Instytucje Unii Europejskiej biorą w niej aktywny udział: „postulują”, „oczekują”, „zwracają uwagę”, „wspierają”, „żądają”, jak również finansują, a niekiedy wręcz regulują.

Autor, dążąc do zrozumienia sposobu i znaczenia zaangażowania Unii Europejskiej w politykę moralności, sięga głębiej, niż tylko do opisu unijnego dyskursu o wartościach: wyjaśnia specyfikę tego dyskursu w odniesieniu do podstaw antropologicznych, a dokładnie przyjętej przez elity europejskie koncepcji człowieka. Prowadzone współcześnie spory o wartości podstawowe ukazuje jako nową odsłonę, toczonego w Europie intensywnie od czasów Oświecenia, sporu antropologicznego. Książka analizuje przy tym jego dynamikę w Unii Europejskiej, w tym m.in. specyfikę i ewolucję języka unijnej polityki, oraz grę polityczną głównych instytucji Unii w toku procesów decyzyjnych.