Pisarstwo W. Terleckiego, twórcy uważanego, obok Teodora Parnickiego, za odnowiciela polskiej powieści historycznej i zasłużenie bardzo wysoko lokowanego w hierarchii literackiej lat 1945-1989, wydaje się dziś niemal zupełnie zapomniane. Przekonać się o tym można zaglądając choćby do indeksów nazwisk, na które powołują się autorzy zbiorowych tomów poświęconych pisarstwu historycznemu. Ten stan rzeczy bywa odnotowywany "kuluarowo", w trakcie konferencji naukowych, i eksplikowany oficjalnie - na przykład w tekście Marty Wyki przy okazji rozważań o pewnym typie literatury uprawianym przez Stanisława Brzozowskiego.

Fragment wprowadzenia