Formy organizacji kształcenia dziecka z lekką niepełnosprawnością intelektualną a jego kompetencje społeczne

Uczestnictwo w życiu społecznym każdego człowieka zależy od wcześniej zdobytych kompetencji społecznych. Warunkują one efektywność radzenia sobie w sytuacjach społecznych określonego typu, są nabywane w toku treningu społecznego trwającego przez całe życie. Osadzenie w określonym systemie determinuje zakres oraz jakość doświadczeń zdobywanych przez jednostkę, a także sposób ich interpretacji – można rzec, iż determinuje efektywność nabywania umiejętności społecznych. Szkoła jako miejsce zdobywania doświadczeń, w którym dziecko spędza znaczną część swojego czasu stanowi szczególnie ważne środowisko warunkujące kształtowanie się kompetencji społecznych. Obecnie w Polsce system organizacji kształcenia dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną umożliwia im realizację obowiązku szkolnego w trzech formach: segregacyjnego, integracyjnego i inkluzyjnego. Biorąc pod uwagę duży wpływ środowiska szkolnego na rozwój kompetencji społecznych, które staną się wyznacznikami jakości przyszłego życia w społeczeństwie, istotne jest określenie, w jaki sposób poszczególne formy kształcenia determinują rozwój tych dzieci. Książka stanowi próbę odpowiedzi na to pytanie.