Kolejna po "Warstwy czyli obrazy miasta" część niezwykle magicznej opowieści o mieście. Tym razem jednak jest ona bardziej sentymentalna, czasami wręcz mistyczna, pozostawiająca na długo w sercu słowa wypowiadane przez bohaterów historie ich zwykłego życia. Akcja książki toczy się w Warszawie, w czasie II wojny światowej. Normalne, codzienne życie jest światem, w którym proste wydawałoby się zajęcia, urastają do rangi rytuału, tajemniczego obrzędu. Większą część opowieści autor umiejscowił w getcie warszawskim. Zastosowanie hebrajskich słów czy dat pisanych wg kalendarza żydowskiego niezwykle mocno podkreśla judaistyczny charakter opisywanych zdarzeń. Miasto jest ważnym elementem opowieści. Jest spoiwem, które łączy poszczególne historie, postacie, przedmioty. Książka nie jest jednak pesymistycznym obrazem, który zostawia Czytelnika z pustką. Ostatnie wersy, słowa dają nadzieję...