Gwiazda przymierza

Czy jest to kwintesencja upadającej od dziesięcioleci męskości? Czy radosna wizja proroka nowych czasów i nowego entuzjazmu w epoce spodlonej pieniądzem i sztucznością więzi międzyludzkich? Czy przemawia tu w swoich mrocznych jambach jakże radykalna krytyka tej epoki? Czy poza proroka, a jednocześnie odnowiciela poezji niemieckiej w XX wieku, jest wyrazem autentyzmu, czy jedynie sztuczną i bezsilną maską? Zapraszamy Czytelnika do gry tymi możliwościami.

Do rąk Czytelników trafia sybilliński tom poezji Stefana Georgego, wydany pierwotnie w 1913 roku. George należy do najwybitniejszych poetów języka niemieckiego. Nawiązując do wzorców poezji francuskiej drugiej połowy XIX wieku, reprezentował nie tylko postawę radykalnego estetyzmu, ale też wywierał znaczny wpływ na poetów Młodej Polski i późniejszych. Tych 100 wierszy jest świadectwem przezwyciężenia symbolizmu i próbą stworzenia nowego języka poetyckiego poprzez nawiązania do obrazowości, której źródłem staje się obrazoburczy Nietzsche.

Gwiazda przymierza wywarła decydujący wpływ na niemieckie ruch młodzieżowy fenomen związany z protestem przeciwko kulturze wilhelmińskiej i z akceptacją nowych form życia społecznego i indywidualnego (tzw. ruch reformy życia). Miało to z kolei swoje społeczne konsekwencje w czasie I wojny światowej, przyczyniając się do całkowitej zmiany paradygmatów światopoglądowych społeczeństwa niemieckiego.

Doskonałym wstępem opatrzyli przekład prof. Karsten Dahlmanns oraz Beata Rudy.