Król Harald wysłał swoich ludzi po pewną dziewczynę, córkę króla Eirika z Hördalandu, która nazywała się Gyda i była na wychowaniu w Valdres u pewnego bogatego gospodarza. Chciał z niej uczynić swoją nałożnicę, ponieważ była bardzo piękną i dumną kobietą. Kiedy posłańcy tam przybyli i przekazali tę wiadomość dziewczynie, odparła, że nie poświęci swojego dziewictwa, żeby wziąć na męża króla, który nie włada większym królestwem niż kilka dzielnic.

- Wydaje mi się dziwnym – rzekła – że nie ma tu króla, który chciałby posiąść całą Norwegię i być jej samodzielnym władcą, jak król Gorm w Danii czy Eirik w Uppsali. -

- Bo moim zdaniem – rzekła – tylko wtedy będzie miał prawo zwać się królem całego ludu.

Saga o Haraldzie Pięknowłosym