Ślady pobytu w Krakowie Ivo Andricia i jego studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1914 roku rozproszone są zarówno w dziełach noblisty, jak i w wielu wypowiedziach ukazujących przywiązanie i szacunek pisarza do polskiej kultury.

Krakowskie doświadczenie, którego rekonstrukcja stanowi cel prezentowanej książki, stało się inspiracją dla opowiadania i Helena, kobieta, której nie ma, jednego z najlepszych, jakie Andrić napisał. Podjęta przez autorkę z wielką dbałością o faktograficzny detal próba rozwiązania pilnie strzeżonej przez pisarza zagadki tożsamości Heleny i fenomenu długotrwałej fascynacji kobietą, która była jego muzą, prowadzi do wniosku, że problem jej istnienia nie sprowadza się do biograficznego epizodu i fascynującej intrygi.

Książka otwiera przed czytelnikiem świat artystycznych, filozoficznych i politycznych uniesień oraz rozczarowań jugosłowiańskiego – wbrew wszystkim i pomimo wszystko – twórcy.