Historia Izraela jest projektem niezwykle szerokim, stąd w jego ramach mieszczą się różne ujęcia dziejów narodu wybranego.

Opracowując różne fragmenty zagadnienie, musimy zdać sobie sprawę, że do całościowego jego opanowania pozostało jeszcze bardzo wiele. Liczne fragmenty zostały jednak zapisane i te warto przekazać, choć o pełnej całości nie ma co marzyć. W ramach tego kompletowania powstały już trzy części dotyczące początków Izraela.

Materiał natomiast, który chcemy obecnie przedstawić dotyczy dłuższego okresu historii od deportacji babilońskiej do upadku powstania Bar-Kochby, a więc od szóstego wieku przed Chrystusem, do trzydziestych lat drugiego stulecia ery chrześcijańskiej. Początek i koniec tego okresu odnosi się do pewnego zakończenia dziejów. Najpierw koniec monarchii dawidowej i czasowe opuszczenie ziemi Kanaan w czasie deportacji babilońskiej, a potem koniec wyznaczony przez trwającą przez wieki diasporę po upadku ostatniego powstania, pod wodzą Bar-Kchby.

Ten bardzo schematyczny i skrótowy wykład powinien jednak orientować w bogatych dziejach Izraela trwających siedem wieków, które zostały także opisane na kartach Starego Testamentu.