Monumentalne opracowanie ponad stuletnich dziejów polskiej kinematografii. Opatrzona licznymi zdjęciami książka to efekt wielu lat pracy wybitnego filmoznawcy – Tadeusza Lubelskiego.
Zachowując układ chronologiczny, autor pokazuje polskie kino w jego różnorodnych stylach, etapach, odmianach gatunkowych. Swoją prezentację rozpoczyna od pierwszych seansów filmowych na ziemiach polskich, zorganizowanych w 1896 roku, a kończy na filmach najnowszych, zrealizowanych w 2007 roku. Z właściwą sobie rzetelnością autor omawia początki kina na ziemiach polskich, dziesięciolecie polskiego kina niemego oraz klasyczne polskie filmy z lat trzydziestych. Przedstawia postawy i działalność filmowców polskich
w czasie II wojny światowej oraz w czasach socrealizmu. Obszerne rozdziały poświęca epoce Szkoły Polskiej, kinie Młodej Kultury oraz epoce Moralnego Niepokoju. Pokazuje reakcję filmowców na stan wojenny oraz nowe zjawiska w sztuce okresu transformacji ustrojowej.
Dla każdego z jedenastu rozdziałów autor spróbował znaleźć pewną zasadę porządkującą, której źródło mieści się w jakimś kolejnym fragmencie dziejów kultury narodowej. W ten sposób cała, licząca sto kilkanaście lat, historia kina polskiego została tu opisana jako cząstka kultury narodowej Polaków.