Słodkie małe zwierzątka są serią książeczek dla najmłodszych wielbicieli dobrej literatury i pięknych ilustracji. Każda książeczka jest bajkową opowieścią o innym zwierzątku: Nineczce Biedroneczce, Kamilku Motylku, Juleczce Mróweczce, Maruszce Muszce, Jadwisi Żółwisi, Leszku Weszku, Lucynce Świetlince, Dobrółce Pszczółce, Felku Trzmielku i Toniku Pasikoniku. Charyzmatyczni bohaterowie opowieści zamieszkują te same ogrodowe strony i doskonale się znają. Każda opowieść charakteryzuje się atrakcyjną, często wzruszającą fabułą i głębokim moralnym przesłaniem. Książeczki są bogato ilustrowane niepowtarzalnymi, pełnymi wdzięku obrazkami.
Seria Słodkie małe zwierzątka powstała we Francji (tytuł oryginału Drôles de petites betes). Jest wydawana od 1994 roku przez sławnego wydawcę Gallimarda, który opublikował do dnia dzisiejszego sześćdziesiąt tytułów.. Seria jest tłumaczona na wiele języków. Zarówno we Francji, jak i w Anglii, Stanach Zjednoczonych i w wielu innych krajach bije rekordy sprzedawalności. Ogromny sukces Słodkich małych zwierzątek nakłonił wydawcę francuskiego do stworzenia całej gamy produktów towarzyszących. We Francji, w Ameryce i wielu innych krajach istnieją dziesiątki książeczek aktywizujących, gier planszowych, gier komputerowych, zabawek, a nawet talerzy i ubrań z bohaterami opowieści. Istnieją także telewizyjne filmy animowane, kręcona jest także wysokonakładowa produkcja kinowa, która będzie miała premierę we Francji 16 grudnia bieżącego roku.
Autorem książeczek o małych zwierzątkach jest wybitny francuski pisarz, poeta i ilustrator książek dziecięcych Antoon Krings. Książeczki są tłumaczone na język polski przez Tamarę Michałowską, autorkę wielu popularnych książek dla dzieci, między innymi Bajek rozśmieszajek, Pięknych bajek dla kochanych dzieci czy Skarbnicy polskich bajek, baśni i legend.
Jadwisia Żółwisia uprawia ze stoickim spokojem sztukę ogrodniczą. W trudnym zadaniu, jakim jest dbanie o właściwy rozwój warzyw, Żółwisi pomaga Pan Dynia, strach na wróble. Pewnego ranka wschodzące słońce odsłania przed nią ogród w opłakanym stanie. Zjedzone sałaty, utarte marchewki, rozdeptane pomidory. Zupełna dewastacja! A po Panu Dyni ani widu, ani słychu. Czy to on jest winowajcą?