Ryszard, zakochany w swojej żonie, wiedząc, ze ona również bardzo go kocha, cieszył się na spotkanie z rodzicami. Miał nadzieję, że ojciec zmieni zdanie i powita dziewczynę w domu rodzinnym. Podróż trwała długo. Gdy przybyli na miejsce, na dworze czekały na nich lady Eryka oraz młoda gospodyni pani Braidwood, żona syna zarządcy Kasztanowego Dworu. Ojca nie było na zewnątrz, może nie chciał się przeziębić. Przy głównej bramie czekał Edward, jednak smutny i zatroskany. Niedawno stracił żonę i odebrano mu syna. Przywitał kiwnięciem głowy swojego brata i jego małżonkę. Nimfodora poczuła niewielki smutek na widok tak zatroskanej i smutnej twarzy. Z pewnością postara się go pocieszyć swym cudnym śpiewem i grą na fortepianie. Dziewczyna chciała wprowadzić rozrywkę do domu Blackberrych, gdyż Ryszard opowiadał, że muzyka ucichła i nie miał kto grać na instrumentach ani śpiewać miłosnych ballad czy radosnych pieśni.