Głównym powodem napisania tej książki było pojawienie się w ostatnich kilkunastu latach w rzeczywistości społecznej Polski i wielu innych krajów, a także w skali globalnej, dużej liczby konfliktów społecznych dotyczących relacji pomiędzy tym, co jest uważane za naturalne, a tym, co jest uważane za sztuczne, lub pomiędzy tym, co jest uważane za ludzkie, a tym, co jest uważane za pozaludzkie. W całej pracy nazywam je konfliktami ekologicznymi, co uzasadniam w dalszej części wprowadzenia oraz w różnych miejscach całej pracy. Konflikty te są coraz bardziej skomplikowane i gwałtowne, obejmują coraz większe obszary i dotyczą coraz większej liczby podmiotów. Ma to związek ze wzrostem świadomości ekologicznej nie tylko społeczeństw krajów wysokorozwiniętych, lecz także krajów ubogich i ekologicznie upośledzonych. Postulowany powszechnie wzorzec tzw. rozwoju zrównoważonego (sustainable development) wcale nie wyklucza konfliktów ekologicznych, a często zwiększa prawdopodobieństwo ich pojawienia się i zaostrzenia ich przebiegu. Wdrożenie tego wzorca również nie przebiega bezkonfliktowo. Wobec problemów będących rezultatem po[1]stępującej urbanizacji, nieumiarkowanej eksploatacji zasobów i dewastacji walorów przyrody, wobec ekspansji chorób cywilizacyjnych, wobec zachwiania dotychczasowego stanu równowagi ekologicznej we wszystkich skalach przestrzennych, a zwłaszcza wobec globalnego kryzysu klimatycznego, konflikty społeczne są nieuniknione.



Ze wstępu