W trzeciej części swojej świętej historii, po książkach Od Abrahama do Chrystusa i Dzieje Chrystusa, Daniel-Rops opisuje losy Kościoła od pierwszych lat działalności Apostołów po rok 380, w którym cesarz Teodozjusz nakazał swoim poddanym przyjęcie wiary chrześcijańskiej. Okres ten pełen niezwykłych wydarzeń i zadziwiających zwrotów w dziejach wspólnoty, która zawierzyła się Chrystusowi, nie przestaje fascynować ludzi kolejnych epok, zwłaszcza naszej znajdującej się w odczuciu wielu na krawędzi dziejów. Znajdziemy więc tu bogaty opis dzieła i misji św. Pawła, charakterystykę okresu pierwszych prześladowań za czasów Nerona i Domicjana, opis życia chrześcijan w epoce katakumb, ale także historię ekspansji chrześcijaństwa, rozwoju kościelnych instytucji, monachizmu, piśmiennictwa i myśli. Autor wiele miejsca poświęca rozwojowi myśli spekulatywnej w młodym Kościele, ale także szerzącym się herezjom, które prowadzą do kryzysu wspólnoty. Ostateczny triumf pod koniec IV wieku okupiony morzem krwi męczenników i nadciągający zmierzch rzymskiego imperium nakazują Kościołowi przygotowanie się do odegrania roli nie tylko duchowej, ale i cywilizacyjnej.