Książka Jerzego Fiećki jest skonstruowana w dwóch głównych częściach. Ideowy spór między Mickiewiczem a Krasińskim jest najważniejszym i do dziś najbardziej aktualnym spośród wielu sporów polskich romantyków i tej kwestii autor poświęca pierwszą, obszerniejszą cześć książki.
Cześć druga, nie ma charakteru monograficznego, znajdują się w niej szkice poświęcone analizie sposobu istnienia Boga w świecie przedstawionym niektórych dzieł obu poetów, pojawia się też problematyka historiozoficzna, kwestie dziejowego zła i nihilizmu, powracają niektóre tematy obecne w części pierwszej, jak choćby problematyka rosyjska.
Praca posiada charakter wybitnie historycznoliteracki.