Książka ukazuje relacje pomiędzy kulturą dominującą szkoły a kulturą oporu tworzoną przez aktywnie działające podmioty (uczniów, nauczycieli, rodziców) i stanowiącą integralny element codzienności szkoły. Przedstawia fenomen tak zwanego „drugiego życia szkoły”, w którym dochodzi do legitymizacji i walki o obowiązujące znaczenia i symbole.

Autorka podkreśla, że szkoła jest nie tylko instytucją przekazującą wiedzę o obowiązujących normach, regułach i wartościach, lecz także przestrzenią umożliwiającą zaangażowanym podmiotom przekraczanie ograniczeń narzuconych przez kulturę dominującą.

W książce zostały omówione takie zagadnienia jak:
- cechy szkolnych kultur oporu,
- uczestnictwo w grach szkolnych jako przejaw dominacji lub podporządkowania,
- specyfika oporu uczniów, nauczycieli i rodziców wobec hegemonii szkoły,
- przestrzenie występowania oporu w szkole,
- potencjał wyzwolenia ulokowany w kulturach oporu.