Lotnictwo w Gdańsku po 1945 roku to tak zwany okres polski. Niniejsza książka jest zwieńczeniem wieloletnich badań autora w tej dziedzinie. To druga część pracy na temat lotnictwa w Gdańsku. Obejmuje ona czas po 1945 roku, czyli okres polski w dziejach miasta, prezentuje gdańskie lotnictwo w zupełnie innej, PRL-owskiej rzeczywistości. Datę końcową autor wybrał nieprzypadkowo. W 1974 roku komunikacja lotnicza została przeniesiona na nowe lotnisko w Rębiechowie – jest to data kończąca pewien etap w tradycjach lotniczych miasta związanego od niemal 60 lat z ówczesnym lotniskiem we Wrzeszczu. Do tego dochodzi jeszcze kwestia powstania nowej dzielnicy na byłym już lotnisku (Gdańsk-Zaspa).

Lotniczy Gdańsk 1945–1974 to tytuł dość szeroki i taki miał być w założeniu autora. Praca dotyczy lotnictwa cywilnego i omawia takie aspekty, jak odbudowa i eksploatacja gdańskiego Portu Lotniczego we Wrzeszczu oraz rozwój połączeń lotniczych. Ponadto ukazane zostało miejsce Gdańska w krajowej czołówce przewozów lotniczych. Oprócz działalności eksploatacyjnej, autor podjął problem likwidacji Portu Lotniczego Gdańsk-Wrzeszcz w latach 70. i budowy od podstaw pierwszego w powojennej Polsce cywilnego Portu Lotniczego w Rębiechowie. Przedstawiono też problematykę stacjonujących we Wrzeszczu wojsk lotniczych i ich wpływu na lotnictwo w Gdańsku. Ważne miejsce w publikacji zajmuje również kwestia lotnictwa na Politechnice Gdańskiej i Aeroklubu Gdańskiego. Zwieńczeniem książki jest ostatni rozdział, w którym ukazano gdańskie lotnictwo sanitarne.