Klimatem obszarów zurbanizowanych w Polsce zajmuje się – w różnym stopniu – większość klimatologów polskich. Analizowane są wszystkie aspekty wyjątko¬wości klimatu miasta, m.in.: bilans radiacyjny i cieplny, temperatura powietrza, pole wiatru, zachmurzenie, opady, zanieczyszczenie powietrza. Zjawisko miejskiej wyspy cie¬pła w Warszawie jest monitorowane od począt¬ku XXI wieku przez klimatologów z Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN dzięki sieci 28 punktów stałego, automatycznego pomiaru temperatury powietrza. W publikacji przeanalizowano i opisano też dane z 8 stacji innych operatorów oraz z 11 innych, już nieistniejących stacji pomiarowych.
Książka "Miejska wyspa ciepła w Warszawie" jest pierwszą tak obszerną monografią miejskiej wyspy ciepła (MWC) w Warszawie. Nie obejmuje wpływu miasta na ele¬menty klimatu inne niż temperatura powietrza, jednak o jej wyjątkowości świadczy jej interdyscyplinarność i kompleksowość ujęcia. Obok zagadnień stricte klimatologicznych i zmienności czasowej miejskiej wyspy cie¬pła, szeroko omówiona została zależność rozmiaru i intensywności tego zjawiska od czynników urbanistycznych, m.in. użytkowania i zagospodarowania terenu, udziału terenów biologicznie czynnych czy korytarzy wymiany powietrza. Współ¬praca z alergologami z Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi zaowocowała rozdzia¬łem poświęconym wpływowi MWC na jakość życia i stan zdrowia mieszkańców oraz wykonaną po raz pierwszy szeroką analizą alergenowości roślin na dwóch osiedlach warszawskich. Omawiane zagadnienia przedstawiono także w kontek¬ście zmian klimatu oraz planowanych przemian urbanistycznych. Zaproponowano działania ograniczające zjawisko MWC oraz niezbędne działania adaptacyjne skierowane m.in. do władz miasta, służby zdrowia, urba¬nistów i architektów, mediów, systemu edukacji oraz organizacji pozarządowych.
Autorzy mają nadzieję, że publikacja zainteresuje szerokie grono odbiorców od klimatologów przez architektów i urbanistów po osoby tworzące system zarzą¬dzania kryzysowego w mieście.