Główna bohaterka, Agata, w wieku osiemnastu lat poznaje starszego od siebie mężczyznę. Zakochuje się w nim. Brak akceptacji tego związku ze strony rodziny powoduje, że dziewczyna ucieka z domu i zamieszkuje ze swoim wybrankiem. Po trzech latach trwającej wielkiej miłości, kochankowie pobierają się, żyjąc zgodnie i szczęśliwie. Los bywa jednak bardzo przewrotny i Tomasz, ginie w wypadku, a znany i bezpieczny świat Agaty kończy się w jednej chwili. Na kilkanaście miesięcy bohaterka wpada w przepastną otchłań żalu, żałoby, odrętwienia, całkowicie izolując się od świata. W wyniku starań różnych ludzi, jak też splotów przedziwnych okoliczności, z czasem Agata powoli wraca do życia i funkcjonowania, zaczyna dostrzegać jaśniejsze niż do tej pory odcienie. Kilkutygodniowy pobyt na wsi, z dala od wielkomiejskiej Warszawy, na który została zaproszona staje się punktem zwrotnym i przepustką do budowania życia jeszcze raz. Opowieść ozdobiona jest wątkiem nadprzyrodzonym – Agata doświadcza opieki z niebios. To druga powieść autorki, wcześniejsza to "Kiedy wiosna nie nadchodzi".