Tematyka rozprawy dotyczy ważnego obszaru badawczego polskiej historiografii prawniczej, jakim są dzieje kultury prawnej królestwa Polskiego doby popowstaniowej.
Zbieranie wiadomości o życiu i działalności przedstawicieli nauki i praktyki prawa tamtej epoki jest istotne.
Chodzi o ocalenie ich dorobku przed zapomnieniem, a z drugiej strony o utrzymanie więzi z wielkimi tradycjami naszej jurysprudencji, która, podkreślmy, w czasach niewoli kultywowała poczucie narodowej tożsamości.
W Warszawie w dobie popowstaniowej życie naukowe przeniosło się na grunt różnego typu organizacji i stowarzyszeń. Ośrodkami polskiej myśli prawniczej stawały się wtedy towarzystwa naukowe, jak Kasa Pomocy dla Osób Pracujących na Polu Naukowym im. Józefa Mianowskiego czy redakcje czasopism z Gazetą Sądową Warszawską na czele.
Ze Wstępu