Absurdalna wizja naszego tu i teraz. Powieść szczera do bólu, intryguje wirtuozerską grą porównań, aluzji, wciąga, złości i bawi do łez. A wszystko po to, by wołać na puszczy i pytać, w którym momencie każdy z nas tak się zatraca, że nie dostrzega śmieszności ról, w których parodiuje. Dla tych, którzy pytania o śmieszność nie boją się postawić sobie.