Jeden z powojennych dramatów Romana Brandstaettera, pochodzący z 1961 r., który dotychczas nie został opublikowany. Jego akcja rozgrywa się w 1949 r. podczas wojny domowej toczonej wówczas w Polsce. Jest to dramat o Polakach; o leżącej w naturze naszego narodu niezgodzie na zniewolenie. Jednak najistotniejsze jest przesłanie etyczne i religijne utworu. Zabicie człowieka, kimkolwiek by on nie był, to zawsze zło, które rodzi cierpienie, zrywa więzi międzyludzkie, powoduje niepokój sumienia. Wiara w Boga musi motywować wybory moralne i polityczne. Bez niej zaś zagrożone są człowieczeństwo i Polska.