Studia przynoszą wielorakie oświetlenie polskiego piśmiennictwa reformacyjnego, głównie z lat 1551-1573, a więc z okresu niezwykle ważnego, tak dla rozwoju doktryny religijnej polskich protestantów, jak i ich dążeń do uzyskania pełnej tolerancji wyznaniowej i prób utworzenia Kościoła narodowego, w opozycji do papiestwa i katolicyzmu a la polonaise.
Autorka przedstawia poglądy działających w Polsce protestantów na państwo, władzę królewską i postawę proobywatelską innowierców, analizuje wybrane aspekty polemiki innowierczej ze światem katolickim.