Książka ukazuje mało znane oblicze Julia Cortazara jako wykładowcy akademickiego i stanowi zapis trzynastu godzin spotkań ze studentami, które jesienią 1980 roku pisarz odbył na uniwersytecie w Berkeley. Tych osiem wykładów to dla miłośników prozy Cortazara niecodzienna okazja, aby poznać tajniki jego pisarskiego warsztatu. Skąd się wzięły kronopie? Jak powstawały takie opowiadania, jak Ciągłość parków czy W nocy, twarzą ku niebu? Dzięki czemu Gra w klasy ma tak niezwykłą strukturę? Jakie cele przyświecały Cortazarowi, kiedy pisał Książkę dla Manuela? Na te i wiele innych pytań odnaleźć można odpowiedź w wykładach O literaturze, które oprócz walorów poznawczych nie są pozbawione również wartości literackich. Cortázar nie byłby Cortazarem, gdyby – nawet w ustnych wypowiedziach – nie zachwycał erudycją, jasnością i precyzją w formułowaniu myśli. Jeśli dodać do tego widoczną w wykładach łatwość, z jaką nawiązywał kontakt ze słuchaczami, oraz szacunek, serdeczność i poczucie humoru, z jakimi odpowiadał na ich pytania, czytelnik tej książki może odnieść wrażenie, że wraz z nimi zasiada w uniwersyteckiej sali, by posłuchać „najmniej przemądrzałego profesora na świecie”.