Ochrona emerytalnych praw nabytych

Dynamika przemian społeczno-gospodarczych, uwarunkowania demograficzne czy sytuacja na rynku pracy powodują, że zmiany prawa emerytalnego są nieodzowne. Mogą one dotyczyć właściwie każdego aspektu mającego znaczenie dla nabycia i realizacji emerytalnych uprawnień. Jeśli następują na korzyść zainteresowanych, to zasadniczo nie wywołują wątpliwości i nie są dyskutowane. Inaczej jest w przypadku zmian niekorzystnych. Wówczas pojawia się problem dopuszczalności zmian obowiązującego prawa, który w hierarchicznie skonstruowanym porządku prawnym rozpatrywany jest przez pryzmat unormowań zawartych w Konstytucji. W przypadku ingerencji w dotychczasowe uprawnienia emerytalne formułowany jest z reguły zarzut niezgodności z zasadą ochrony praw nabytych. Celem niniejszego opracowania jest ustalenie, czy przedmiotowa zasada obowiązuje, to znaczy, czy na podstawie obowiązujących w polskim porządku prawym regulacji, mających znaczenie dla prawodawczej działalności ustawodawcy zwykłego, możliwe jest określenie jednoznacznie brzmiących reguł postępowania, wyznaczających prawnie dopuszczalny zakres zmian prawa w dziedzinie dotyczącej emerytalnych praw nabytych, które jako zespół norm mogłyby uzasadniać wyodrębnienie zasady nazywanej "zasadą ochrony emerytalnych praw nabytych".