Przedmiotem monografii jest pewien podzbiór klasy konstrukcji "typu fazowego", które autor nazywa wyrażeniami czy ciągami parentetycznymi. Praca jest co trzeba mocno podkreślić, skrajnie teoretyczna. Choć przywołany jest bogaty materiał empiryczny, większość miejsca poświęca się wykładowi aparatu.

Monografia spełnia warunki dobrego, rygorystycznego czy sformalizowanego opisu empirycznego: jest eksplicytny i wyczerpujący. Zbiór wyrażeń parentetycznych dostał opis maksymalnie szczegółowy; opisany jest w całości: cokolwiek pominięto, parentetykiem w rozumieniu autora nie jest.

Fragment recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Marka Świdzińskiego