Pedagogiczna diagnoza i profilaktyka zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej

Zjawiska zaburzeń w odżywianiu się młodzieży, manifestujące się głównie w formie anoreksji i bulimii, stają się coraz powszechniejsze. Obejmują one głównie młodzież w wieku dorastania - przede wszystkim dziewczęta. Przewrażliwienie na punkcie własnego wyglądu zewnętrznego wynika u młodzieży ze stanu rozwoju psychofizycznego a także, w bardzo dużym stopniu, z przyjmowania przez nią wzorców wyglądu fizycznego lansowanych przez środki masowej komunikacji, przede wszystkim telewizję i czasopisma. Niesie to z sobą różne rozterki i dramaty osobiste i zdrowotne, sytuacja powyższa powinna stawać się więc obiektem troski pedagogicznej w szkołach skupiających młodzież w wieku dorastania. Przyczyny i skutki zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej powinny być obiektem zainteresowania pedagogicznego i psychologicznego nie tylko w toku wychowania zdrowotnego, lecz także wychowania moralnego i estetycznego. Niezbędne stają się publikacje na temat diagnozy i profilaktyki zaburzeń odżywiania się uczniów, które byłyby pomocne dla nauczycieli, pedagogów szkolnych, nadzoru szkolnego, rodziców, studentów kierunków nauczycielskich i pedagogicznych. Taką publikacją jest praca Marty Kowalczuk pod tytułem „Pedagogiczna diagnoza i profilaktyka zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej".

Prof. zw. dr hab. Stanisław Palka

Uniwersytet Jagielloński, Instytut Pedagogiki