Perła pod Krzyżem

W ostatnich latach wielu autorów podjęło temat teorii spiskowych, w tym także tajemnych stowarzyszeń, symboli i kodów, które za sprawą tradycji okultystycznej i ezoterycznej przejawiają się w historii niemal każdego narodu.
„Perła pod Krzyżem” to książka, która w przystępny sposób obala wiele mitów dotyczących tych zagadnień. Autor nie daje się ponieść zbiorowej fantazji, co charakteryzuje jego naukowe podejście do tematu.
Począwszy od domniemanego związku Jezusa z Marią Magdaleną, który zaowocował w przyszłości powstaniem największej w Europie linii dynastycznej, a skończywszy na wyprawach krzyżowych i zakonie templariuszy, autor przeprowadza czytelnika subtelnie przez kolejne zagadnienia, przedstawiając dowody naukowe na potwierdzenie lub obalenie danej teorii. Czytelnik poznaje źródła kultu św. Marii Magdaleny i dowiaduje się, gdzie i jak ten kult rozwijał się w Europie.
Autor wyjaśnia także tajemnicę słynnego znaleziska w Rennes-le-Chateau i rozwiewa tajemnice z nim związane. Przy okazji zaznajamia czytelnika z technikami szyfrowania, które odkryto w powiązaniu z Rennes-le-Chateau.
Książka „Perła pod Kryżem” przedstawia teorię, według której Ewangelia św. Jana została napisana za pomocą specyficznej metody. W swoich dziełach napomina o niej Plutarch – filozof i moralizator, a zarazem hierofant wtajemniczony w misteria starożytnego świata. Metoda ta opiera się na wprowadzeniu zamierzonego "bałaganu", nieuporządkowania w logicznym przebiegu treści danego pisma w taki sposób, aby osoby wtajemniczone i znające odpowiednie klucze potrafiły odnaleźć w nim przewodnią myśl. Plutarch wspomina o tej technice w odniesieniu do kultu Izydy, dlatego można przypuszczać, że wywodzi się ona ze starożytnego Egiptu.

W czasach średniowiecza tajemna tradycja chrześcijaństwa i związany z nią kult św. Marii Magdaleny wywarły przemożny wpływ na nurt tzw. romansów graalowych i poezji śpiewanej trubadurów, w tym na mit o papieżycy Joannie. Istnieją różne poszlaki, które świadczą, że jednym z wtajemniczonych był św. Bernard z Clairvaux, założyciel templariuszy.

W późniejszych wiekach gnoza chrześcijańska, zwana także tradycją Różo-Krzyża, będzie stanowić źródło inspiracji dla wielu czołowych poetów i pisarzy kultury europejskiej, wśród których znajdują się mistrzowie tej klasy, co Dante Alighieri czy też William Shakespeare, a na gruncie polskim – Juliusz Słowacki i Adam Mickiewicz. Wyraźny wpływ tego nurtu można odnaleźć także w twórczości największych florenckich artystów: fresk zatytułowany „Ostatnia Wieczerza”, który powstał spod pędzla Leonarda da Vinci, otwiera sekwencję trzech obrazów niosących wyraźne gnostyckie przesłanie.

Książka została wzbogacona posłowiem napisanym przez wybitnego religioznawcę, gnostyka i antropozofa, prof. Jerzego Prokopiuka.