Z wprowadzenia:

Najlepiej znane są w Polsce dzieje wychodźstwa związanego z klęskami powstańczymi i późniejszą aktywnością niektórych Polaków, głównie na zachodzie Europy, szczególnie ludzi Wielkiej Emigracji. Było to wychodźstwo polityczne, z wielkim udziałem szlachty i osób ze szlachty się wywodzących. W tym samym jednak czasie zaczęła się inna emigracja, masowa, transatlantycka, obejmująca prawie całą Europę, także mieszkańców historycznych terenów państwa polskiego. Ruch ten ogarnął rozmaite warstwy społeczne, a choć źródła jego były różnorakie, to przeważnie tkwiły one w ustroju gospodarczym. W niniejszej książce zajmujemy się przede wszystkim najliczniejszą z owych warstw, chłopami, którzy emigrowali w okresie od drugiej połowy XIX w. do okresu II wojny światowej i zasiedlali argentyńskie Misiones. Piszemy także o późniejszych losach tych osadników oraz ich potomków.

Cezury generalne, tu przyjęte, wiążą się z datą roczną najwcześniejszej poświadczonej obecności słowiańskiej w Misiones (1892 r.) i z dążeniem do jak najbardziej aktualnego ujęcia tematu (2009 r.). Książka zaś przynosi opracowania autorów z Argentyny i Polski: wszyscy znamy Misiones nie tylko z bibliotek czy archiwów, ale i z autopsji. Wnosząc swój wkład do przyszłej syntezy dziejów tego osadnictwa, skupiamy się na wybranych problemach, stosując metody różnych dyscyplin naukowych.

Zamieszczone teksty dzielą książkę na cztery części. Po wstępnej części pierwszej, dwie kolejne są ułożone chronologicznie, z podziałem na okres osadnictwa imigracyjnego (ze stopniowym przejmowaniem gospodarstw przez nowe pokolenia) oraz okres gospodarowania po ustaniu imigracji z Polski, będącego dziełem już prawie wyłącznie osadników urodzonych w Argentynie. W czwartej części pomieszczone zostały relacje zawierające wspomnienia osadników.