Retrospektywna analiza i ocena zmian systemowych polskiej gospodarki koncentruje się na:
• chronologicznym przedstawieniu procesu transformacji, zaczynając od zmian systemowych dokonywanych w latach 80. XX wieku (więc jeszcze w warunkach gospodarki centralnie planowanej) poprzez terapię szokową, cztery reformy w sferze budżetowej przeprowadzone w 1999 r., „dobrą zmianę" zapoczątkowaną w 2015 r. i jej kontynuację w postaci Krajowego Planu Odbudowy i Polskiego Ładu;
• ocenie prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (szybkie tempo i wielorakość metod prywatyzacji) i politycznej decyzji o likwidacji PGR-ów, a także na refleksjach dotyczących prywatyzacji oddolnej (założycielskiej) oraz reprywatyzacji;
• analizie konkurencyjności i nowoczesności polskiej gospodarki ocenianej przez pryzmat jej innowacyjności (determinanty innowacyjności i ocena jej poziomu na tle krajów Unii Europejskiej);
• ocenie społecznych skutków wprowadzanych zmian systemowych na sytuację na rynku pracy (rola instytucji rynku pracy i związków zawodowych, bezrobocie, opodatkowanie pracy, zróżnicowanie dochodów);
• ocenie zasadności reakcji społeczeństwa na wprowadzane zmiany i próbie odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu na odczucia społeczne wpływa roszczeniowość społeczeństwa i jego niedojrzałość, utrudniająca dokonywanie niezbędnych reform, a w jakim niezdolność elit politycznych do prawidłowego formułowania celów, doboru środków ich realizacji i skutecznego działania.