Od półtora roku utrzymuje się stan niepewności prawnej w sprawie stosowania niemieckiej ustawy o płacy minimalnej (MiLoG) do pracowników branży transportowej, bardzo groźny dla przedsiębiorstw tego sektora, zakotwiczonych w Polsce. Faza wstępna postępowania wszczętego przeciwko RFN przez Komisję Europejską przeciąga się nad miarę, świadcząc nie tylko o braku porozumienia w sprawie zmian w MiLog, które odpowiadałyby wymogom prawa unijnego, lecz również o rozbieżnościach w samym kolegium Komisji oraz między instytucjami unijnymi i państwami członkowskimi Unii. Tymczasem kolejne zamożne państwa członkowskie UE (ostatnio Francja) wprowadzają rozwiązania analogiczne (a nawet ostrzejsze) do niemieckiej ustawy MiLoG, a Komisja Europejska przedkłada (na początku marca br.) inicjatywę legislacyjną, nakierowaną na nowelizację dyrektywy 96/71/WE o pracownikach delegowanych, proponując wprowadzić mutację zasady: „taka sama płaca za taką samą pracę, w tym samym miejscu”.
Zamierzeniem autorów niniejszej książki było poddanie analizie zasadniczych prawnych aspektów tego problemu, głównie z uwzględnieniem regulacji unijnych, ukazanie potencjalnych następstw gospodarczych i społecznych ustanowienia wymogu płacy minimalnej w odniesieniu do operacji transportowych. Autorzy podejmują też problem statusu pracowników delegowanych, z uwzględnieniem ostatniej inicjatywy legislacyjnej Komisji Europejskiej.
Zasadniczą przesłanką, którą kierowali się autorzy, było podjęcie próby zaproponowania racjonalnego rozwiązania problemu, zgodnego z zasadami unijnego rynku wewnętrznego, a zarazem równoważącego interesy pracodawców z uzasadnionym interesem społecznym, stojącym na straży praw pracowniczych.