Autorka powieści „Pozycja słońca” jest córką Finki i Egipcjanina.
Jako dziecko mieszkała z rodzicami w Indiach, Libii, Arabii Saudyjskiej
i Egipcie. W 1987 roku, mając 13 lat, przeniosła się z matką do Finlandii.
Ukończyła studia na uniwersytecie w Helsinkach; przygotowuje doktorat
z historii nauk społecznych.
Książka opowiada historię miłości dwojga ludzi pochodzących ze skrajnie odmiennych kultur, widzianą oczami ich córki. Przedstawia jej życie między dwiema kulturami i próbę odnalezienia własnej tożsamości, innej niż silne indywidualności rodziców. Pochodzili oni z tak różnych światów, że nie mieli szans na przetrwanie we wspólnym związku. Konkretnym, a jednocześnie wieloznacznym symbolem różnic kulturowych, między którymi żyje dorastająca dziewczyna, jest sposób obierania pomarańczy: inny w Egipcie i inny w Finlandii.
Powieść ma formę poetyckiej, pełnej barw, zapachów oraz dźwięków mozaiki.
Na każdym kroku pojawiają się kontrasty i sprzeczności: blask złotych ozdób i biel szpitalnego pokoju, żar pustynnego słońca i chłodna woda jeziora, gorąca miłość
i strach przed najbliższym człowiekiem.
Autorka umiejętnie i naturalnie wiąże przeszłość i teraźniejszość; w zapamiętane ze swojego dzieciństwa oraz okresu dojrzewania reakcje i odczucia wplata poszczególne fazy rodzenia się i umierania miłości rodziców.