Przedmiotem tej politologicznej pracy jest porównanie historii, programów i podstawowych działań dwóch typowych partii populistycznych – holenderskiej Listy Pima Fortuyna i polskiej Ligi Polskich Rodzin – dotyczących jednej kwestii: relacji ze Wspólnotami Europejskimi, a następnie Unią. Okazuje się, że mimo różnic kulturowych między Polską a Niderlandami i różnic pozycji obu krajów wobec i w Unii Europejskiej, partie populistyczne skazane są niejako z definicji na bazowanie w swych działaniach na dwóch (nieważne, jak pracowicie i pokrętnie racjonalizowanych) emocjach: ksenofobii i nacjonalizmie.