Monografia podejmuje problematykę roli środków masowego przekazu w kreowaniu tzw. medialnego obrazu przestępczości oraz jego oddziaływania na kształtowanie podstawowych założeń realizowanej zarówno w przeszłości, jak i współcześnie polityki karnej. Zaprezentowane w pracy rozważania, oparte na przeprowadzonej przez Autorkę pogłębionej analizie wzajemnych korelacji występujących na linii media – przestępczość - polityka karna, zmierzają do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy prezentowany w środkach masowego przekazu obraz przestępczości odbiega od rzeczywistego obrazu zjawiska (i jakie są tego przyczyny) oraz czy – a jeśli tak – to w jakim stopniu - sposób ukazywana przez media przestępczości wpływa na kształtowanie podstawowych założeń realizowanej w państwie polityki karnej? Prezentowana publikacja porusza wiele, istotnych dla nauki prawa karnego oraz kryminologii zagadnień. Na szczególną uwagę zasługuje kompleksowe omówienie przez Autorkę problemu polityzacji przestępczości, sloganizacji debaty społecznej w zakresie karania oraz tzw. populizmu penalnego, instrumentalnie wykorzystującego lęki społeczne (w tym lęk przed przestępczością) do kształtowania nieracjonalnej polityki karnej, opartej na bezzasadnym w świetle rezultatów badań naukowych przekonaniu, iż jedynie surowe i represyjnie ukierunkowane prawo karne stanowi skuteczny oręż w walce z przestępczością.