Przysłowie to lapidarne zdanie lub jego odpowiednik, które posiada większość następujących cech: anonimowość, powszechność i trwałość, obrazowość, alegoryczność, zdolność do generalizowania i wartościowania, dydaktyzm.
O ile paremiografia kaszubska ma dość długie i bogate tradycje (od Floriana Ceynowy), to monografia Przysłowia kaszubskie jest pierwszym komplementarnym opisem filologicznym tych zbiorów.

Książka składa się z dwóch części: słownika zatytułowanego Księga przysłów kaszubskich i z opracowania jej zawartości, poprzedzonego wywodem uściślającym pojęcie przysłowia (w kontekście frazeologizmu i innych gatunków folkloru).

Księga jest zbiorem - w układzie alfabetyczno-hasłowym, gdzie hasłem czyni się wyraz-jądro przysłowia - ponad 8000 paremii wyekscerpowanych z kaszubskich źródeł pisanych wydanych przed 1945 r., zapisanych we współczesnej pisowni kaszubskiej (normalizacja: prof. Jerzy Treder), opatrzonych informacjami porównawczymi z Nowej księgi przysłów polskich (w kontekście historycznym, dialektalnym), mającymi na celu ukazanie stopnia oryginalności przysłów kaszubskich oraz ich wariantywności w zbiorze przysłów polskich.