Książka stanowi prekursorskie rozwiązanie zagadnienia naukowego, dotąd wybiórczo podejmowanego w doktrynie. Autorka odnosi się w niej do problematyki współczesnych uwarunkowań prawnych planowania w szerszym kontekście racjonalności. W opracowaniu formułowane są konkretne oceny racjonalności planowania w różnych obszarach prawa administracyjnego, jak również pożądane kierunki zmian legislacyjnych.

Monografia może stać się źródłem inspiracji do dyskusji na temat systemowego ujmowania problemu planowania w prawie administracyjnym (szczególnie dla pracowników naukowych), a także cennym źródłem wiedzy (szczególnie dla studentów). Powinna przyczynić się do zwiększenia racjonalności planowania, zwłaszcza w zakresie sprawności i efektywności administracji w kontekście realizacji nałożonych na nią zadań publicznych. Pracownikom administracji pomoże w rozwiązywaniu wielu problemów praktycznych, przede wszystkim tych, które pojawiają się przy konstruowaniu i realizacji różnego rodzaju aktów planowania.