Recydywa w Polsce” to pierwsza od ponad dwudziestu lat monografia poświęcona przedstawieniu specyficznego zagadnienia, jakim jest wielokrotna przestępczość w nowych warunkach społecznej egzystencji w niezależnej i szybko rozwijającej się Polsce. Książka została napisana na podstawie analizy przepisów prawa karnego, wyników licznych badań (w tym przeprowadzonych przez Autora) oraz statystyk kryminalnych i literatury przedmiotu. Badaniom
poddano bardzo długi okres (lata 1932–2009), dzięki czemu możliwe było ukazanie ewolucji prawa karnego, znaczonej przede wszystkim uchwaleniem trzech kodeksów karnych (w 1932, 1969 i 1997 r.) oraz przemian w przestępczości w Polsce, szczególnie recydywistycznej.