Celem dociekań interdyscyplinarnych nad fenomenem tetralogii Brandstaettera jest analiza literackich wyobrażeń Jezusa Chrystusa jako ikony. Ikona w sferze duchowości stanowi locus theologicus – stąd twórczość Brandstaettera jest odczytywana jako literacki locus theologicus. W założeniu praca dowodzi możliwości przyłożenia do tekstu wyznaczników hermeneutyki ikony (analiza jako relacji Słowa Tradycji, parenezy, aktu samoobjawiania Boga, inkarnacji Logosu, kontemplatywności, chrystologicznego i personalistycznego wymiaru Słowa i Obrazu). W pracy analizowana jest bogata symbolika lumenarna jako podstawowe tworzywo budowania literackiej ikony za pomocą konstrukcji językowych, dokonana jej identyfikacja oraz wskazana proweniencja wzajemnie dopełniających się źródeł, które stanowią o oryginalnym toku myślenia Brandstaettera.