Przekład Septuaginty, czyli greckiej wersji Biblii, na język polski to wydarzenie prawdziwie historyczne. Jest tak zarówno dlatego, że stanowi pierwsze tego typu i niezwykle ambitne przedsięwzięcie w naszej kulturze religijnej oraz teologicznej, jak i z tego względu, iż Septuaginta to dzieło absolutnie wyjątkowe, wpisane w samo sedno historii zbawienia utrwalonej na kartach ksiąg świętych biblijnego Izraela.
Dobrze, że ks. prof. Remigiusz Popowski SDB, wielce zasłużony autorytet naukowy, autor przekładu Nowego Testamentu na język polski wydanego w Wielkim Jubileuszu Roku 2000, podjął się żmudnego trudu przetłumaczenia na polski całej pierwszej części Biblii chrześcijańskiej z jej czcigodnej wersji greckiej. Otrzymaliśmy dzięki temu dzieło pionierskie i wyjątkowe, potrzebne nie tylko do zestawiania i porównywania z Biblią Hebrajską, kilkakrotnie w ostatnich dekadach przełożoną na nasz język, lecz również do ukazania wielopostaciowości i bogactwa judaizmu biblijnego, który poprzedził zaistnienie oraz rozejście się dróg chrześcijaństwa i judaizmu rabinicznego. Biorąc do ręki Septuagintę czyli Biblię Grecką, sięgamy do wspólnych korzeni obu siostrzanych religii, czyli do korzeni Kościoła i Synagogi, lepiej poznając to, co nas łączy, oraz to, co nas dzieli. Dzięki temu możemy też jeszcze lepiej wsłuchać się w głos Boga, który ponad dwa tysiące lat temu „przemówił po grecku”, zaś od tamtej pory niestrudzenie przemawia do wszystkich ufnie otwierających się na dary Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy zstąpił na zebranych w jerozolimskim Wieczerniku.