Opublikowany po raz pierwszy w roku 1595 heroikomiczny poemacik bocheńskiego wierszopisa Jana Achacego Kmity, opowiada historię klęski poniesionej przez zamieszkujący rzekomo Indie baśniowy lud Pigmejów w wojnie z przybywającymi z północy żurawiami.
Temat został zaczerpnięty głównie z Historii naturalnej rzymskiego encyklopedysty Pliniusza Starszego, chociaż pisało o tym także wielu innych starożytnych autorów (pierwsze nawiązanie do tego mitu pojawia się przecież już w trzeciej księdze Homerowej Iliady). Utwór zawiera zresztą duży ładunek encyklopedycznej wiedzy pochodzącej z rozmaitych źródeł, Kmita jednak, co bardzo interesujące, systematycznie inkrustował również swoją narrację nawiązaniami do historii wojen inflanckich Stefana Batorego, w których sam w młodości uczestniczył, oraz do innych militarnych wydarzeń z dziejów ojczystych.