Prusowie, Kurowie, Łotysze, Żmudzini i Litwini, czyli ludy bałtyckie – Bałtowie, wywodzą się ze wspólnej grupy, której prakolebki, jak dowodzą językoznawcy, poszukiwać należy na lesistych obszarach między górnym Dnieprem a Oką i Dźwiną. Od wczesnej epoki żelaza ludy te zdołały rozprzestrzenić się na obszarze południowego pobrzeża Bałtyku, gdzie przez kolejne stulecia współegzystowały na zachodzie z ludnością germańską, na północnym­ wschodzie z Ugrofinami, a od wschodu i południa ze Słowianami. Wzajemne kontakty niewątpliwie wpływały na adaptacje pewnych wzorców zarówno przez Prusów i ogólnie Bałtów, znanych już w starożytności pod nazwą Estów. Wiele bowiem bałtyckich elementów mitologicznych oraz związanych ze sferą organizacji gospodarczo­-społecznej przejętych zostało przez ludy fińskie, z kolei u ludów bałtyckich (w tym Prusów) daje się dostrzec wpływy leksykalne ludów wschodniogermańskich i słowiańskich.
Ze Wstępu