Troska siostrą kobiety. Egzystencjalne i powszednie problemy powieściowych bohaterek polskich pisarek minorum gentium w drugiej połowie XIX w.

Jest to unikatowa monografia dotycząca zmian w położeniu społecznym i mentalności kobiet polskich w okresie od upadku powstania styczniowego do wybuchu rewolucji 1905 r.
Praca interdyscyplinarna, uwzględniająca kilka rozmaitych perspektyw: literaturoznawczą, filozoficzną, historyczną i socjologiczną, a głównie tradycję mikrosocjologicznych badań jakościowych nad życiem codziennym.

Autorka wykorzystuje w niej prawie nieznane źródła mające charakter masowy. Podstawę stanowi 79 powieści pisarek polskich, zaliczanych do „drugorzędnych”, odnalezionych w rozmaitych źródłach bibliograficznych i katalogach. Czasem są to jedyne tego typu utwory w ich dorobku, znacznie częściej jednak – by uniknąć subiektywnego ich doboru – wylosowane.
Autorka, analizując teksty literackie nie próbuje w sposób naiwny rekonstruować faktów, lecz odtwarza stan świadomości ówczesnych kobiet: zarówno pisarek, jak przede wszystkim czytelniczek, które mogły się z nimi identyfikować. Niewątpliwymi walorami książki są: obiektywizm badawczy Autorki, przejrzysta konstrukcja pracy, częste oddawania głosu bohaterkom analizowanych powieści, a więc wykorzystywanie cytatów pozwalających oddać atmosferę epoki.