Autorka przekazuje informacje o przebiegu i organizacji uczty greckiej w okresie klasycznym zawarte w Uczcie i konfrontuje je z wiedzą naukową na ten temat. Ukazuje funkcję, jaką (prócz informacyjno-poznawczej) może pełnić poetycki opis uczty, oraz w jaki sposób autor przetworzył tradycyjne wzory literackie, by osiągnąć efekt ostateczny. Badania koncentrują się głównie na warstwie stylistyczno-językowej poematu Filoksenosa, która odzwierciedla nowe tendencje, pojawiające się w greckiej poezji lirycznej u schyłku V i na początku IV w. p.n.e. Ucztę analizowano w kontekście innych utworów o zbliżonej tematyce, z uwzględnieniem motywów gastronomicznych występujących w greckiej poezji epickiej i lirycznej, elegii sympotycznej, jambie i komedii.