Śmiały i zaskakujący formą oraz rozbudowany w sferze treści barokowy ołtarz główny w kościele parafialnym pw. św. Erazma i św. Pankracego w Jeleniej Górze przyciąga uwagę widzów od pierwszego spojrzenia. Jest najcenniejszym zabytkiem kościoła miejskiego, a także swoistym theatrum sacrum, który porusza każdego, kto odwiedza jeleniogórską świątynię.
Artur Kolbiarz i Andrzej Kozieł opisują dzieło wyjątkowe, jeden z nielicznych barokowych ołtarzy, które zachowały się do naszych czasów w niemalże pierwotnym stanie. Wykonany przez znakomitych artystów: urodzonego w Oslo rzeźbiarza Thomasa Weissfeldta i głogowskiego malarza Johanna Philippa Kretschmera, ucznia Michaela Willmanna, jest wybitnym przykładem barokowej sztuki na Śląsku oraz świadectwem politycznej i religijnej rzeczywistości, która przyczyniła się do jego powstania. Znakomicie wpisuje się w ówczesną rywalizację między konfesją katolicką i luterańską.
Monografia szczegółowo przybliża historię powstania ołtarza, sylwetki jego twórców, genezę artystycznej formy i architektonicznej konstrukcji, a także analizuje program ideowy zakodowany w malarskich i rzeźbiarskich przedstawieniach. Całość dopełnia ponad sto ilustracji ukazujących niezwykłe piękno tej monumentalnej realizacji, która dzięki pracom konserwatorskim odzyskuje dziś dawny blask.
