Chociaż konstytucja austriacka z 1867 roku gwarantowała równouprawnienie wszystkich narodowości, Polacy w praktyce należeli do narodów uprzywilejowanych, galicyjscy Ukraińcy zaś zajmowali pozycję podporzadkowaną. Szczegółowa monografia rekonstruuje przebieg debat sejmu galicyjskiego na temat ukraińskojęzycznego szkolnictwa w Galicji. Poszczególne rozdziały przedstawiają dyskusje nad postulatami wprowadzania języka ukraińskiego do różnych rodzajów szkół. Dyskusje te nie były niemal nigdy ograniczone do problematyki ściśle oświatowej – stanowiły część wielkiego sporu o pozycję obu narodowości w Galicji. Z tego względu ta bardzo specjalistyczna książka wykracza swym znaczeniem poza historię oświaty i dotyka najistotniejszych problemów dziejów politycznych (np. próby ugody polsko-ukraińskiej z 1869 roku, która nie doczekała się jeszcze monografii).