W okresie międzywojennym w Wojsku Polskim powstały dwie nowoczesne, w pełni zmotoryzowane jednostki. W założeniu ich pomysłodawcy ppłk. dypl. Stanisława Sadowskiego stanowiły odpowiedź na pancerne związki taktyczne sąsiadów II RP – III Rzeszy i ZSRS. Pierwszą z nich była zmotoryzowana 10. Brygada Kawalerii płk. dypl. Stanisława Maczka, drugą zaś, będąca przedmiotem niniejszej książki, Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa, której dowódcą mianowany został płk dypl. Stefan Rowecki.
Celem niniejszej monografii jest ukazanie genezy i historii WBPM, określenie roli, jaką odegrała podczas walk we wrześniu 1939 r., ocena stopnia sprawdzenia się wspomnianej jednostki jako zaporowego związku taktycznego, weryfikacja dotychczasowego stanu wiedzy i zaprezentowanie nowego, popartego źródłami oraz mniej znaną literaturą spojrzenia na niektóre zagadnienia związane z jej dziejami.