Plaża, na niej chłopiec, a w tle zarys wyspy - mężczyzna po raz kolejny patrzy na zdjęcie z wakacji zrobione, gdy miał pięć lat. Szuka na nim czegoś, co zatracił w dojrzałym życiu. Czuje, że musi powrócić do miejsca z przeszłości. Nie lubi pociągów, ale nie ma wyboru, inaczej nie sposób się tam dostać.
W ostatniej chwili do przedziału dosiada się kobieta. Jej twarz wydaje się mężczyźnie znajoma. Współpasażerka snuje bolesną opowieść o swoim życiu, a tymczasem konduktor - czy to możliwe? - wymienia z nią porozumiewawcze spojrzenia.
Im bardziej pociąg zagłębia się w noc, tym bohater mniej jest pewny, czy doczeka świtu...